
Συντροφιά μας καθημερινή για πολλούς, ήρωες των παιδικών μας χρόνων όπως και των παιδιών μας, τα ζώα, κατοικίδια ή άγρια, αποτελούν ένα μεγάλος μέρος της ζωής μας. Τι γίνεται όμως όταν αυτοί μας οι τετράποδοι σύντροφοι πρέπει να καλωσορίσουν στην «αγέλη» τους το/τα παιδί/παιδιά μας. Με αφορμή την πρόσφατη Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4 Οκτωβρίου) τιμούμε τους καλύτερους μας φίλους στο Baby Llama. Πόσο και πώς επηρεάζουν τα κατοικίδια ζώα τα βρέφη και πόσα καλά προσφέρουν; Γιατί τα ζώα σε αντίθεση με τους ανθρώπους, δεν φέρουν το κακό στην καρδιά τους για αυτό και συνήθως είναι σύντροφοι ζωής (οι ζωόφιλοι αναγνώστες σίγουρα θα νιώσατε περισσότερο την τελευταία γραμμή).
Οι έρευνες που δείχνουν τις ευεργετικές ιδιότητες των κατοικίδιων στα βρέφη
Μια νέα ζωούλα απαιτεί την δέουσα προσοχή, ειδικά στο επίπεδο της καθαριότητας τους σπιτιού. Οι ασθένειες και τα μικρόβια που μπορεί ένα κατοικίδιο να μεταδώσει στο νεογέννητο βρέφος είναι στην πρώτη γραμμή των ανησυχιών ενός νέου γονέα. Το σκυλί/γάτα ή όποιο κατοικίδιο έχετε μόνο και μόνο από τις ορμόνες που εκκρίνονται από την έγκυο μητέρα κατανοούν πως έχουν μπροστά τους έναν άνθρωπο σε κύηση. Όπως τονίζουν και κτηνίατροι «για την ομαλή μετάβαση ενός παιδιού στο περιβάλλον ενός σκύλου, πρέπει να κατανοήσει πως το νέο μέλος (με τις μυρωδιές, τους ήχους και την εικόνα που το συνοδεύει) αποτελεί ένα μέρος της «αγέλης-οικογένειας» ισότιμο».
Την «αγέλη» και την ένταξη μπορούμε να τις αναλύσουμε σε άλλο μας άρθρο. Σε αυτό θα δούμε τις μελέτες που επιστημονικά αποδεικνύουν τις ευεργετικές ιδιότητες των κατοικίδιων στα βρέφη. Απίστευτο κι όμως αληθινό τα ζώα δεν είναι οι εστίες μικροβίων που πολλοί θεωρούν.
Όπως αναφέρει σε άρθρο της η κα. Ιωάννα Στυλιανού, Παιδίατρος: «Οι αναπνευστικές λοιμώξεις κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής είναι κάτι συνηθισμένο και απασχολεί όλες τις οικογένειες με καινούρια μέλη.
Οι συνηθέστεροι παράγοντες που ευνοούν την εύκολη προσβολή και νόσο από ιούς του αναπνευστικού (π.χ. ρινοϊός), είναι:
1. Κακές συνθήκες υγιεινής
2. Λοιμώξεις κατά τη νεογνική ηλικία
3. Διακοπή μητρικού θηλασμού
4. Κάπνισμα γονέων
5. Ιστορικό άσθματος στην οικογένεια».
Συνολικά οι μελέτες Ηatakka και Gruber συμπεραίνουν πως η επαφή με σκύλο ή γάτα κατά τη διάρκεια της πρώιμης βρεφικής ηλικίας, συσχετίζεται γενικά με λιγότερη θνησιμότητα και συμπερασματικά έχει προστατευτική επίδραση όσον αφορά την μείωση των συμπτωμάτων του αναπνευστικού συστήματος καθώς και των λοιμώξεων.
Όπως παρατηρεί και η κα. Στυλιανού: η μελέτη Ηatakka που πραγματευόταν την σχέση των συμπτωμάτων αναπνευστικού συστήματος σε παιδιά ηλικίας 1-6 ετών με την συνύπαρξη κατοικίδιων, είχε ως συμπέρασμα την μείωση των συμπτωμάτων στα παιδιά αυτά.
Ακολούθησε η μελέτη Gruber με πληθυσμό παιδιών ηλικίας 0-2 ετών, με συμπέρασμα ότι τα παιδιά που μεγάλωναν με κατοικίδια είχαν λιγότερα επεισόδια κοινού κρυολογήματος και μειωμένα επεισόδια ωτίτιδας. Ειδικότερα τα παιδιά που είχαν σκύλο για κατοικίδιο. Δεν υπήρξαν σαφή συμπεράσματα για την επίδραση στο παιδικό άσθμα ή βήχα. Επίσης από την ίδια μελέτη παρουσιάζεται ο προστατευτικός ρόλος της γάτας όσον αφορά τις λοιμώξεις από ιογενές croup σε μεγάλα νήπια».
Τα στοιχεία της φιλανδικής μελέτης που κατέρριψε τον μύθο των αλλεργιών

Η πιο σημαντική έρευνα που έγινε από Φινλανδούς επιστήμονες, που διεξάγουν μελέτες στα πλαίσια του παγκόσμιου προγράμματος PASTURE (Protection against allergy inrural environments), έχει αποδείξει την ευεργετική συνύπαρξη κατοικίδιων ζώων και βρεφών και έχει δημοσιευθεί πρόσφατα στην επίσημη εφημερίδα της Αμερικάνικης Παιδιατρικής Ακαδημίας.
Ο πληθυσμός που μελετήθηκε στη συγκεκριμένη έρευνα ήταν 208 παιδιά εκ των ο οποίων οι μητέρες παρακολουθούνταν επίσης από το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, και ζούσαν σε αγροτικές περιοχές, όπως επίσης και 216 μητέρες με τα παιδιά τους, οι οποίοι ζούσαν σε αστικές περιοχές και είχαν γεννηθεί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Kuopio.
Οι γονείς των παιδιών αυτών κρατούσαν ημερολόγιο για συνολικά 44 εβδομάδες, καταγράφοντας συγκεκριμένα συμπτώματα όπως πυρετός, βήχας, ρινίτιδα, χρήση αντιβιοτικών, ωτίτιδα, βρογχόσπασμος. Επίσης στην ημερολογιακή καταγραφή προστέθηκε αν το βρέφος ερχόταν σε επαφή με σκύλο ή γάτα και πόσες ώρες την ημέρα ακριβώς.
Σε σύνολο καταγράφηκαν 17 124 ημερολόγια από 397 βρέφη (υπήρχε δηλαδή συνεργασία κατά 94,2% του πληθυσμού).
Τα συμπτώματα που μελετήθηκαν διαχωρίστηκαν σε ομάδες ατόμων:
- Παιδιά χωρίς επαφή με σκύλο
- Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι <6 ώρες/ ημέρα
- Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι 6-16 ώρες/ ημέρα
- Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι >16 ώρες/ ημέρα
- Παιδιά χωρίς επαφή με γάτα
- Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι < 6 ώρες/ ημέρα
- Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι 6-16 ώρες/ημέρα
- Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι >16 ώρες/ημέρα
- 4 παιδιά ήταν απολύτως υγιή
- 15,6 % ήταν υγιή για λιγότερο από τις μισές εβδομάδες μελέτης
- 71,8% παρουσίασαν πυρετό
- 39,5 % μέση ωτίτιδα
- 96,7 % ρινίτιδα
- 84,4% βήχα
- 32,2% βρογχόσπασμο
- 47,6% χρειάστηκαν αντιβίωση
Το 65,2% των παιδιών διαβίωναν χωρίς την επαφή με σκύλο και το 75,5% χωρίς την επαφή με γάτο. Τα παιδιά που είχαν επαφή με κατοικίδιο ήταν πιο υγιή από αυτά που δεν είχαν και παρουσίασαν σε λιγότερη συχνότητα βήχα, ωτίτιδα, ρινίτιδα και χρειάστηκαν λιγότερα σχήματα αντιβιοτικής θεραπείας σε σχέση με τα παιδιά που δεν έρχονταν σε επαφή με ζώα.
Συγκριτικά επαφή μεταξύ σκύλου και γάτας έδειξε πως η επαφή με σκύλο είχε σαφέστερη προστατευτική επίδραση στις λοιμώξεις του αναπνευστικού και μείωση επιπολασμού όσον αφορά λοιμώξεις, ειδικά ο πληθυσμός που ερχόταν σε επαφή < 6 ώρες την μέρα στο σπίτι. Αυτό σημαίνει πως τα κατοικίδια που έχουν την επιλογή να είναι και έξω και μέσα στο σπίτι, βάση αντιγονικής απάντησης , δημιουργούσαν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα στα βρέφη γιατί ήταν «βρώμικα». Είναι η πρώτη επίσημη έρευνα που αναλύει δεδομένα από 2 διαφορετικούς πληθυσμούς κατοικίδιων – παιδιών, και είχε μακροχρόνια καταγραφή δεδομένων (συμπτώματα αναπνευστικού – λοιμώξεις), με ευρύ φάσμα πληθυσμού.
Συνεπώς, όπως γίνεται αντιληπτό, οι τετράποδοι μας φίλοι μόνο φόβος δεν μπορούν να είναι για εμάς και τα παιδιά μας. Όπως και σε όλη μας τη ζωή, έτσι και στις πρώτες στιγμές της, δεν αποτελούν κάποιον κίνδυνο. Αξίζει να αναφέρουμε σε επόμενο μας αφιέρωμα για τα τεράστια ψυχολογικά οφέλη ενός ζώου στην παιδική ηλικία, όπως και για τη σχέση ζωής που αναπτύσσεται με το παιδί και το κατοικίδιο. Μια σχέση που πολλές φορές αποτελεί ένα καταφύγιο για το παιδί, έφηβο και μετέπειτα ενήλικα.